Εδώ και λίγες μέρες δεν έχω γράψει κάτι. Θα είμαι ειλικρινής. Η όποια αντοχή (δύναμη, κουράγιο, πείτε το όπως θέλετε) είναι αφιερωμένη στο να κρατάω τα μάτια μου ανοιχτά, να χαστουκίζομαι νοητά ώστε να μην με παίρνει ο ύπνος...Έχω θέμα. Στην πρώτη εγκυμοσύνη μου, αν εξαιρέσω το διάστημα του 1ου 3μηνου ταβάνι-κρεβάτι, λόγω επιπλοκών, ήταν λες και δεν ήμουν έγκυος. Ούτε νύστα, ούτε αναγούλες και η όρεξη μου τέλεια, ήθελα να πηγαίνω όλο βόλτες, είχα ενέργεια! Τώρα σε αυτήν εδώ, άλλο πράγμα. Κυλιέμαι από καναπέ σε καναπέ, το κρεβάτι έχει γίνει το αγαπημένο έπιπλο-προορισμός στο σπίτι (δεύτερο είναι η λεκάνη της τουαλέτας για ότι...), και η κουζίνα είναι πλέον εχθρικό περιβάλλον. (Όλο λέω να κάνω εκείνη την φανταστική πίτα του Άκη με το φύλλο κανταϊφιού και όλο το αναβάλω απλά γιατί η ιδέα και μόνο κάνει το στομαχάκι μου κόμπο!)
Τελικά οι εγκυμοσύνες διαφέρουν μεταξύ τους. Άκουγα φίλες μου με εμετούς, ζαλάδες, υπνηλίες και εγώ δεν είχα νιώσει κανένα από αυτά τα συμπτώματα. Τώρα είναι λες και με χτύπησε ο τυφώνας Κατρινα-όλων των συμπτωμάτων εγκυμοσύνης. Ο 15 μηνών γιος μου μόλις με βλέπει ξαπλωμένη έρχεται με φόρα και σκάει όλα τα παιχνίδια πάνω μου ή με ξεσκεπάζει με μια τσαντίλα θα πω (έχει βαρεθεί το παιδάκι να με βλέπει οριζοντίως), με πάει στις παντόφλες μου και αρχίζουμε να περιφερόμαστε μέσα στο σπίτι μέχρι να θεωρήσει εκείνος ότι "οκ, τώρα μπορούμε να αράξουμε εδώ" (δεν το λέει ακριβώς, μουγκρίζει δείχνοντας το μέρος Χα!. Το "εδώ" βέβαια μπορεί να είναι τα πλακάκια της κουζίνας τρίβοντας πάνω τους μια λεμονόκουπα και μετά να τρίβουμε πάνω τις παλάμες μας κραυγάζοντας χαρούμενα! :) Τον λατρεύω όμως! Με ενοχλεί που δεν μπορώ να τον πάρω αγκαλίτσα και να παίξουμε ξάπλα στο πάτωμα.
Η πιο δραματική στιγμή είναι όταν είμαι στην δουλειά (δουλεύω 13.00-όσο πάει, συνήθως μέχρι 21.30) και όταν πιάνει το μεσημεράκι για τα καλά θέλω απλά να ακουμπήσω το κεφαλάκι μου πάνω στο έρμο το πληκτρολόγιο και να κοιμηθώ-έχω κόψει εννοείται τον καφέ-όταν ξαφνικά μια καούρα/αναγούλα/κτλ με ξυπνάει...Τελικά η motherhood volume 2 αποδεικνύεται πιο δύσκολη από τη motherhood volume 1ο! Συνήθως το αντίθετο δεν γίνεται? (Μην παραπονιέμαι και πολύ, στην 1η έγινα εξπερτ ταβανιού-κρεβατιού!)
ΠΣ: Πρόταση για ταινία όταν όλοι κοιμούνται και θες να δεις πώς είναι αυτό που κάνεις σε... ταινία! Motherhood με την Uma Therman!
0 comments
Be kind to your words, this is a happy place